Çocuklar arasında akran zorbalığı son yıllarda daha görünür hale geldi. Konu hakkında Wanhaber’e açıklamalarda bulunan Psikolog Pelin İnan, çocukların çoğu zaman gördükleri zorbalığı normalleştirdiğini, yaşadıkları duygusal yükü ise içselleştirdiklerini belirtti.
İnan, bölgede zorbalığın farklı alanlarda ortaya çıktığını belirterek, hem ailelerin hem de eğitim kurumlarının daha dikkatli olması gerektiğini ifade etti.
“YOK SAYMA DERİN İZLER BIRAKABİLİYOR!”
Çocukların maruz kaldığı zorbalıkların yalnızca fiziksel eylemlerle sınırlı kalmadığını; sözcüklerin, mimiklerin veya dışlayıcı davranışların da çocukların ruhsal bütünlüğünü derinden etkileyebildiğini söyleyen İnan, şunları söyledi:
“Zorbalık okulda, sokakta, sosyal medyada her yerde karşımıza çıkabiliyor. Çocuklarımız bazen farkına bile varmadan sözcüklerin, bakışların ya da davranışların hedefi olabiliyor; bir alaycı gülümseme, dışlayıcı bir yorum ya da sessiz bir yok sayma bile derin izler bırakabiliyor. Ve daha da kötü olan çoğu zaman bu acıyı içselleştirebiliyorlar, kendilerini değersiz hissetmeye başlayabiliyorlar. Bir çocuk ‘beni kimse sevmiyor’ dediğinde biz yetişkinlerin görevi onu sadece teselli etmek olmamalı. Onu görmek, duymak, anlamak ve yanında olduğumuzu hissettirmemiz gerekiyor; göz teması kurarak, sessizce elini tutarak ya da ‘seninle ilgili hissettiklerini duymak istiyorum’ diyerek.”
“VAN’DA GELENEKSEL YAPI NEDENİYLE ÇOCUKLAR OKULDA DAHA FAZLA BASKI HİSSEDEBİLİYOR”
İnan, Van gibi geniş aile yapısının baskın olduğu bölgede çocukların duygularını ifade etmekte zaman zaman zorlandığını, bu nedenle hissettiklerini içlerine atabildiklerini aktararak, empati kurmayı öğrenen çocukların başkalarına zarar verme olasılığının azaldığını, zorbalıkla mücadelede en etkili yöntemin de tam olarak bu duygusal farkındalığın güçlendirilmesi olduğunu söyledi.
Hem ailelerin hem de öğretmenlerin çocukları dinlemesi, davranışlarını gözlemlemesi ve gerekli durumlarda profesyonel destek almaktan çekinmemesi gerektiğini hatırlatan İnan, son olarak şu ifadeleri kullandı:
“Van’da geleneksel yapı nedeniyle çocuklar okulda daha fazla baskı hissedebiliyor; bir bakış, bir söz, derin yara bırakıyor. Çocuklar acıyı içselleştiriyor. Türkiye’de PISA’nın daha önceki verilerine göre öğrencilerin yüzde 27’si zorbalığa uğruyor. Aynı zamanda bu OECD ortalamasının da üstünde. Çocuk ‘beni kimse sevmiyor’ dediğinde: Sadece teselli edilmemeli, yargılama, suçlama olmadan, yanında durulmalı. Bizim buradaki en güçlü silahımız empati olmalı, empati kuran çocuk zarar vermez.”