İpek böceklerinin temel besin kaynağı çoğunlukla dut ağacının yapraklarından elde edilmektedir. İpek böceği adını alan ve esasen tırtıl olan hayvan, bu yapraklarla beslenmektedir. Daha sonra tırtıl, “ipek” adı verilen bir madde salgılar. Kozalardan elde edilen “ipek” maddesi, dokuma sanayisinde ham madde olarak kullanılmaktadır. Aynı zamanda tıp alanında da ipliklerin yapımında kullanılan bir maddedir.
Dut ağacının yetiştiği ya da yetişebildiği hemen hemen her yerde ipek böcekçiliği yapmak mümkündür. Dolayısıyla bu durum, Türkiye’yi diğer ülkelerden daha avantajlı bir konuma sahip olmasını sağlıyor. Türkiye’nin iklimi gereği sadece iki bölge haricinde diğer tüm bölgelerde “ipek böcekçiliği” yapmak mümkündür. Bu iki bölge:
-) İç Anadolu’nun çorak ve kurak toprakları ile
-) Doğu Anadolu’nun yüksek platolarıdır.
Her ne kadar iklim açısından çoğu bölgemiz engel teşkil etmese de ülkemizde ipek böcekçiliğinin yapıldığı belli başlı şehirler vardır. Bu şehirler şunlardır
-) Bilecik
-) Sakarya
-) Bursa
-) Antalya
-) Balıkesir
-) Eskişehir
Anadolu topraklarında çok eski bir geçmişe sahip olan İpek Böcekçiliği, son zamanlarda yavaş yavaş önemini kaybetmeye başlamış ve yok olma tehlikesiyle karşı karşıya gelmiştir. Bu durumda etkili olan en temel sebep: Yapay ipek. Yapay ipekin getirdiği olumsuz sonuçlar bu durumu ortaya çıkarmıştır. Buna rağmen ülkemiz, dünya ham ipek üretimde on birinci sırada yer alıyor. 2013 yılı itibariyle yaş koza üretimimiz 121 tondur.
