Korona virüsü sebebiyle herkes sarılmak faktörünü neredeyse hayatından çıkardı. Yakınlarına mümkün oldukça sarılmayan insanlar, duygusal olarak mutlaka sarılmaya ihtiyaç duyuyor. Bu ihtiyaç aslında kendini iyi hissetmek için duyulan bir ihtiyaç. Sarılmak mutluluk hormonlarını harekete geçiriyor. Önceki araştırmalar sarılmanın ne kadar faydalı olduğunu gözler önüne seren cinstendi. Ancak pandemi süreci bu durumu sekteye uğrattı. Japonya’da yapılan bir araştırma sarılmanın ne kadar değerli olduğunu ortaya çıkardı. Japonların yaptığı mükemmel sarılma çalışması hem bebekler üzerinde hem de ebeveynler üzerinde test edildi. Sarılmak Sakinleştiriyor Mu? Japonya’nın Toho Üniversitesi’nde yapılan çalışmalar sarılmanın sakinleştirici etkisi olduğunu gösterdi. Araştırmacılar sarılma sonucu bebeklerde olan etkiyle sarılan kişilerde olan etkileri inceledi. Bebeklerin sarılma sırasında kalp atışlarının hızı ölçüldü. Bu ölçümlerde basınç sensörleri kullanıldı. Çalışma sırasında orta basınçta sarılma, sıkı sarılma gibi türler ölçülerek analizler yapıldı. Cell dergisinde yayınlanan araştırma sonuçlarına göre orta basınçlı bir sarılma stili bebeği tutmaya oranla daha fazla yatıştırdı. Ancak bebeği sıkarak sarılma da sakinleştirici etkisi düştü. Çalışmalar yapılırken sarılma süresi 20 saniye olarak belirlendi. Sarılma süreleri 1 dakika ve üzerine çıkarsa bebeklerde huzursuzluklar belirlendi. Bu yüzden çalışmalar 20 saniyeyle sınırlandırıldı. Orta Şiddette Sarılma En İyisi Birçok farklı kişinin bebeklere sarılması sonucu ortaya çıkan etkiler tek tek gözden geçirildi. 125 Günden büyük olan bebekler ebeveynleri sarıldığında daha iyi hissetti. Ancak farklı kişiler sarıldığında aynı etki oluşmadı. Sarılmadan sadece bebekler faydalanmıyor. Ebeveynler de bebeklerine sarıldığında huzur buluyor. Yani iki tarafta bu olaydan mutlu ayrılıyor. Ancak üç farklı şiddette yapılan araştırmalar sonucu orta şiddetin en iyi sarılma olduğu ortaya çıktı. Bu sarılma en mükemmel ve en sakinleştirici sarılma stili olarak belirlendi. Bu çalışma bebeklerde sarılmanın fizyolojik etkilerinin ölçüldüğü ilk çalışma olarak belirlendi. Araştırmacılar bu sonuçların çocuk ve aile arasındaki bağ açısından önemli olduğunu belirtti.