Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO),12 Haziran tarihini 2002 yılından itibaren Dünya Çocuk İşçiliği ile Mücadele Günü ilan etmesine rağmen çocuk işçiliği dünya genelinde giderek artıyor. ILO’nun 2017 yılı verilerine göre dünyada 5-17 yaş arasında olan yaklaşık 218 milyon çocuk çalışmak zorunda kalırken, 2021 yılında bu sayıya 8 milyon 400 bin çocuk daha eklendi. 

Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2021 verilerine göre ise Türkiye’de yüzde 70,6’sı erkek ve yüzde 29,4’ü kız çocuğu olmak üzere 720 bin çocuk işçi bulunmakta. 

İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi’nin iş cinayetlerinde yaşamını yitiren çocuk işçilere ilişkin hazırladığı rapora göre ise, son 8 yılda en az 513 çocuk çalışırken yaşamını yitirdi. 

Henüz 13 yaşında olmasına rağmen çalışmak zorunda bırakalan çocuklardan birisi E.A. 

'HAYAT BENİ YIPRATIYOR'

Ailesini geçimine destek olmak için sokaklarda kağıt toplayan E.A, 3 kardeşi olduğunu ve babasının da aynı işi yaptığını dile getirdi. Sabah erken saatlerde kalkıp akşam saat 6’ya kadar kağıt topladığını anlatan E, yaptığı işin hiç kolay olmadığını ama mecbur olduğunu ifade ediyor. Küçük çocuk akşam eve gidip yemeğini yedikten sonra yorgunluktan hiçbir şey yapamadan uyuduğunu belirtti.

Her gün aynı şeyleri yaptığını söyleyen E, okul okuması, oynaması gereken yaşta sokakta kağıt toplamasının zorluğunu şöyle dile getirdi: “Bu zamana kadar yaşadığım hayattan hiçbir şey anlamadım. Hayat beni yıpratıyor. Kağıt toplayarak geçimimi sağlamak beni üzüyor.” 

HAYALİ AİLESİNİN BORÇLARININ BİTMESİ

Babasıyla birlikte iki yıl önce Adana’dan İstanbul’a gelen 11 yaşındaki H.İ. de çalışmak zorunda bırakılan çocuklardan biri.

Babası ile birlikte gül satan H, ailesinin çok borcu olduğu için çalışmak zorunda kaldığını anlattı. Okula gitmeyi özlediğini söyleyen küçük çocuğun hayali ise ailesinin borçlarının bitmesi ve bir araç sahibi olmak.

‘GEZMEK VE OYUN OYNAMAK İSTERDİM’

13 yaşındaki S.T. de Kadıköy'de bir kebapçıda çalışıyor. Babası cezaevinde olan S.T’nin 2 kız 2 de erkek olmak dört kardeşi var. Ailesine bakmak için çalıştığını söyleyen S., sabah 7’de işe başlayıp akşam 9’a kadar temizlik yapıp, ortalığı topladığını belirtti.
 
Buradaki işi bittikten sonra ise sahile gidip gece 1’e kadar çay sattığını anlatan S.T., “Benim her günüm böyle geçiyor ve bu şekilde ailemi geçindirmeye çalışıyorum. Babam cezaevinde olduğu için okulu bırakmayı düşünüyorum” dedi.  
 
Hiçbir çocuğun çalışmaması gerektiğini söyleyen S.T, yapmak istedikleri “Babam hapiste olmasaydı ve durumumuz iyi olsaydı gezmek ve oyun oynamak isterdim” sözleriyle dile getirdi. (MA)

Editör: Wan Haber